-
1 temat
pisać nie na temat am Thema vorbeischreiben, das Thema verfehlen;temat do rozmowy Gesprächsstoff m -
2 temat
mThema n -
3 Gesprächsgegenstand
Gesprächsgegenstand <-[e]s, -gegenstände> mtemat m [o przedmiot m ] rozmowy -
4 Gesprächsstoff
temat m rozmowy
См. также в других словарях:
temat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tematacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} główny wątek, przedmiot rozmowy, utworu, dzieła, wykładu itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Temat dyskusji, rozmowy, filmu, książki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. rozmowymów {{/stl 8}}{{stl 7}} oficjalne spotkanie stron w celu omówienia istotnych spraw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaprosić stronę rządową do udziału w rozmowach. Trwają rozmowy dyplomatyczne, handlowe na jakiś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
temat — m IV, D. u, Ms. tematacie; lm M. y 1. «to, co stanowi zasadniczą, podstawową myśl, przedmiot rozmowy, pracy, utworu, dzieła; wątek» Aktualny, dowolny, drażliwy, główny, oryginalny, poważny, wdzięczny, zajmujący temat. Temat lekcji, książki,… … Słownik języka polskiego
zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… … Słownik języka polskiego
rozmowa — ż IV, CMs. rozmowawie; lm D. rozmowamów «wzajemna wymiana myśli za pomocą słów; mówienie z kimś, rozmawianie, konwersacja, pogawędka» Cicha, krótka, miła, prywatna, przyjazna, serdeczna rozmowa. Banalna, interesująca, lekka, zdawkowa rozmowa.… … Słownik języka polskiego
inny — inni «zaimek nieokreślony; nie ten, nie ten sam; drugi, dalszy, pozostały; nie taki, nie taki sam, różny, odmienny, zmieniony, nowy» Dziewczyna z innej wsi. Inny z niego człowiek (się zrobił) teraz. Jest inny niż wszyscy. Ma inne niż dawniej… … Słownik języka polskiego
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
skoczyć — 1. Skakać z radości «bardzo się cieszyć»: Podczas inspekcji Hania dygotała nerwowo, potem, gdy całość wypadła pomyślnie, prawie skakała z radości. T. Bojarska, Świtanie. 2. Skakać z tematu na temat «zmieniać często temat rozmowy, mówić co chwila… … Słownik frazeologiczny
skakać — 1. Skakać z radości «bardzo się cieszyć»: Podczas inspekcji Hania dygotała nerwowo, potem, gdy całość wypadła pomyślnie, prawie skakała z radości. T. Bojarska, Świtanie. 2. Skakać z tematu na temat «zmieniać często temat rozmowy, mówić co chwila… … Słownik frazeologiczny
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… … Słownik języka polskiego